Aqua Mundo

Uit Center Parcs Wiki
Versie door Peerke (overleg | bijdragen) op 29 aug 2024 om 13:42
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

Aqua Mundo is de naam van de Subtropische zwemparadijzen op de parken van Center Parcs, op alle parken vind je een Aqua Mundo maar het aanbod in baden en glijbanen verschilt per park.

Informatie Aqua Mundo per park

Klik op het park om naar de informatie over de Aqua Mundo te gaan.

Nederland België Duitsland Frankrijk Denemarken UK & Ierland
Kempervennen Erperheide Bispinger Heide Les Bois-Francs
Heijderbos Vossemeren Park Eifel Les Hauts de Bruyères
Meerdal Les Ardennes Park Noordseeküste Le Lac d'Ailette
Eemhof Park de Haan Park Bostalsee Le Bois aux Daims
Huttenheugte Terhills Resort Park Hochsauerland Les Trois Forêts
Park Zandvoort Park Allgäu Villages Nature Paris
Limburgse Peel Les Landes de Gacogne
Port Zélande
Parc Sandur

Geschiedenis

Gasten die het hedendaagse Center Parcs bezoeken, weten niet veel beter dan dat er standaard een Aqua Mundo aanwezig is waar men uren waterplezier kan hebben. In deze overdekte en subtropische waterwereld is de temperatuur altijd hoog, heeft men geen last van neerslag en heeft men allerlei voorzieningen binnen handbereik. In de beginjaren van Center Parcs, toen nog Sporthuis Centrum, was dat een heel ander verhaal. Het recreatiezwemmen vond toen buiten plaats met een zwemmeer bij het strand, iets wat we nu nog kunnen zien bij bijvoorbeeld Het Meerdal gedurende het zomerseizoen. Het zwemmeer werkte uitstekend in het hoogseizoen met de zomerse temperaturen, maar in het laagseizoen en vooral gedurende de winter was het uiteraard geen optie om buiten te zwemmen. De zwemvoorziening op het park heeft in meerdere decennia een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Hieronder nemen we u mee terug in de tijd en geven we aan hoe het zwemmeer zich uiteindelijk heeft ontwikkeld tot de subtropische Aqua Mundo.

Het zwemmeer op Het Meerdal.

In het begin was er een zwemmeer waar kampeerders, bungalowgasten en dagbezoekers samen konden zwemmen. Hoewel het populair was, bleek al snel dat een zwemmeer maar zeer beperkt te gebruiken was. Piet Derksen ontdekte op dat moment de meerwaarde van een speelzwembad op het park en zo deed het buitenbad bij Sporthuis Centrum zijn intrede. In de winter werd het buitenbad overkapt met een circustent, om zo ook bij lagere temperaturen comfortabel te kunnen zwemmen. Daarmee werd het gehele jaar een zwemmogelijkheid aangeboden.

Overdekt zwemplezier op De Lommerbergen eind jaren ’60.

Dat was niet alleen prettig voor de bezoekers, want ook mensen uit de omgeving kwamen massaal op de baden af. Zodoende werd het steeds drukker en was de circustent eigenlijk niet meer afdoende. De overkapping evolueerde en na verloop van tijd werd gedacht aan een permanente overkapping van het zwembad. Na diverse tips is men gaan kijken naar een golfslagbad in Zwitserland. Niet alleen dat golfslagbad namen ze mee naar huis, maar ook een verwarmd buitenbad en de uitstraling van het zwembad onder een glazen dak.

Al snel kregen alle parken die toen in bezit waren een echt dak, golfslagbad en een verwarmd buitenbad. De Berkenhorst kreeg vanwege de beperkte ruimte een tropische zwemtuin. Een beetje voortvarend werden het toen subtropische zwembaden genoemd. In werkelijkheid zeer basic uitgeruste zwembaden, want de écht tropische verrassing zou pas later komen.

De tropische zwemtuin van De Berkenhorst (thans Hogenboom).

De zwembaden groeiden en ontwikkelden zich gestaag. Dat is vooral bij het bad van Het Meerdal goed te zien. De permanente overkapping is weliswaar niet meer origineel, maar staat het dichtst bij de oorspronkelijke tent van Piet Derksen. Het oorspronkelijke golfslagbad is met deze constructie overkapt en later zijn daar hallen voor, naast en aangebouwd om meer baden te huisvesten. De meeste baden bestaan echter al lang in hun huidige vorm.

Midden jaren zeventig werd Sporthuis Centrum gevraagd een park te ontwikkelen in de kale Flevopolder. Vandaag de dag kennen we De Eemhof als een natuurrijk park, maar het is het enige park dat uit het niets gebouwd is, want de meeste parken van Sporthuis Centrum kenden een bos als basis. De Eemhof werd in één keer ontwikkeld.

De opmars werd ingezet op De Eemhof met dit bad.

Bij de parkfaciliteiten hoorde vanaf dat moment een zogenaamd subtropisch zwemparadijs.

Dit was voorzien van allerlei nieuwigheden en de eerste opzet met aankleding van het bad werd toen gemaakt. Wat in 1980 revolutionair was, vinden we nu in elk gemeentelijk zwembad terug, maar het laat wel zien hoezeer Center Parcs vooropliep en nog steeds vooroploopt als het gaat om de zwembeleving.

Na deze ontwikkeling kwam de bouw van koepelbaden goed op gang. Een duidelijk kenmerk van een bad van Center Parcs, want tot dat moment had niemand dat gedaan. Daarmee is ook het verschil te zien tussen de oudere, nu nog in bezit van Center Parcs zijnde parken en de parken die later gerealiseerd zijn. De recentere baden liggen (tot en met de Aqua Mundo van Bispinger Heide, 1995)standaard onder een koepel, in elke vorm dan ook. Toppunt is De Vossemeren, waar het hele zwembad onder één grote koepel is gebouwd zonder enige uitbouwen. Bij de verbouwing van De Eemhof in 1996 werden eveneens verschillende moderne elementen toegevoegd, echter de bijzondere bestaande bouwconstructie is toen wel behouden gebleven tot aan 2000.

Bouw van het zwemparadijs op De Kempervennen (1982).

Het zwembad had zijn ontwikkeling wel gehad toen men bij Center Parcs halverwege de jaren tachtig met wat nieuws kwam, het daadwerkelijk subtropisch aankleden van het zwembad. Niet alleen dat, maar ook de toevoeging van een wild element. Zo kon het gebeuren dat men op Het Heijderbos (nieuw park in 1986) een koepel bouwde met kleinschalige tropische aankleding en iets spectaculairs: een wildwaterbaan. Tegenwoordig een vast en misschien wel het bekendste kenmerk van de Aqua Mundo van Center Parcs, maar in die tijd iets unieks en zeer bijzonders. De wildwaterbaan van Het Heijderbos is als eerste exemplaar vanuit de losse pols bedacht en dat maakt deze wildwaterbaan dan ook gewoon echt wild, iets dat goed merkbaar is ten opzichte van de later gerealiseerde wildwaterbanen. In 1988 opende Center Parcs daarnaast ook het subtropisch zwemparadijs ‘Tropicana’. Zonder bungalowpark, maar wel afgeleid van Center Parcs’ subtropisch zwemparadijs. Eveneens voorzien van de bijzondere attracties tot dat moment én de tropische aankleding.

De parken kregen daarna allemaal een wildwaterbaan. Op De Kempervennen en De Huttenheugte is hiervoor het zwembadcomplex zelfs nog uitgebreid. Later kwam in deze uitbreiding ook de toegang tot het Koraalbad te liggen (wat eigenlijk weer een deel buitenbad was). Er gebeurt dus wel degelijk wat aan de zwembaden. Midden in de jaren negentig begonnen de zwembaden echter goede concurrentie te krijgen, omdat men wel doorhad hoe je in de steden als gemeente zo’n zwembad kon bouwen. Het subtropisch zwemparadijs van Center Parcs moest dus weer bijzonder worden om zich te onderscheiden. Zo werd het idee van van een lagune geboren. Het hield in dat elk zwembad ruim en tropisch beplant werd en vooral op De Kempervennen is het verschil goed te zien als je twee foto’s naast elkaar legt. Van een enkele groene aankleding veranderde de zwemvoorziening in een concept dat meer op een jungle ging lijken. Aan het einde van deze jaren negentig kregen de baden naast de subtropische aankleding en de naamswijziging naar Aqua Mundo veelal ook een eigen specialiteit.

Het oude, witte Kempervennen-bad.

Het nieuwe groene en tropische Kempervennen-bad.

In haar geschiedenis heeft Center Parcs afscheid moeten nemen van de baden van De Eemhof en Erperheide en de koepel van De Lommerbergen.

De twee baden werden getroffen door een grote brand en waren daardoor onherstelbaar beschadigd. Ook op Het Vennenbos heeft het zwembad schade opgelopen bij een brand in de naastgelegen Parc Plaza. Toen in 2002 De Eemhof heropend werd na de enorme brand, toonde Center Parcs opnieuw lef door een compleet andere stijl voor het nieuwe Eemhof-zwembad toe te passen. Er kwam een compleet nieuw bad met een soort van piramidedak. Het bad werd in Balinese stijl gebouwd en wijkt dus af van alle andere tropische baden, iets dat opzettend opvalt. Ook kwam hierin de eerste betaalattractie te staan, namelijk de Flow Rider. Deze is afgeleid van een systeem dat men in het oude bad ook al had.

De laatste jaren is Center Parcs zich steeds meer bewust geworden van het feit, dat iedereen de Aqua Mundo inmiddels al kent en het niet meer als bijzonder ervaart. Bezoekers hebben steeds meer behoefte aan extra beleving. Center Parcs ging dan ook opnieuw vooruitlopen in de zwembaden en bouwde in 2007 een revolutionaire Aqua Mundo op haar park Le Lac d’Ailette en zette deze lijn door met de bijzondere Aqua Mundo op Les Trois Forêts in 2010. Kenmerken van deze nieuwe Aqua Mundo’s zijn de compleet andere vorm van de dakconstructie en de modernere uitstraling aan de binnenzijde, maar vooral ook de toevoeging van grote attracties. Attracties die de laatste jaren steeds meer verschijnen (al staat daar tegenover, dat attracties en onderdelen als de Knuffelmuur, het Koudwaterbad en de Zwemmersbar geen toekomst hadden).

Voor de kinderen werd het Water Playhouse ingevoerd. Een grote waterspeeltuin, waar een emmer met 900 liter water bovenop staat. Op bepaalde momenten wordt de emmer omgedraaid en krijgen de kinderen een enorme waterval over zich heen. Daarnaast hebben ook de Aqua Cinema op Park Zandvoort en de bandenglijbanen op verschillende parken hun intrede gedaan. Port Zélande kreeg naast een nieuw type wildwaterbaan (met verschillende te kiezen routes) een bandenglijbaan in de vorm van de Turbo Tunnel. In juni 2011 werd ook op De Eemhof een spectaculaire toevoeging geopend: de Turbo Twister. Eveneens een bandenglijbaan, maar nu met grote kegels die zorgen voor draaïng van de band en daarmee verandering van de glij-richting. Op het eerste oog niets meer dan een glijbaan, maar de baan is uniek in Europa. In de lente van 2012 zal ook Les Hauts de Bruyères met een bijzondere bandenglijbaan worden uitgebreid.